December 2021

Viktor: 
December is een feestmaand en de laatste maand voor mijn verjaardagsmaand. Tijdens het eerste weekend van december zou er een oude man met een witte baard 'snachts langskomen om cadeau'tjes te brengen langs de schoorsteen die wij niet hebben. Mama zei dat Sinterklaas de sleutels heeft van alle huizen dus dat hij bij ons zeker wel binnen geraakt. Ik maakte de vorige maand erg veel tekeningen waardoor heel onze schouw volhing - zo leken we erg brave kindjes en dacht ik de Sint te kunnen overtuigen. Na een nachtje slapen kreeg ik mijn antwoord: ik ontving een nieuwe sterrenprojector voor in mijn kamer want naar mijn mening zijn er nooit te veel lichtjes terwijl ik sliep. De Sint kwam ook langs bij de oma's en opa's en daar bracht hij voor mij een speelset met magnetische knikkers en een Lego Set van Mancraft. Ik kon dus terugblikken op een erg tevreden Sint - gebeuren. 
Dat vrolijke gevoel werd meteen overschaduwd toen mama een telefoon kreeg van Juf Donna met het feit dat ze mijn school gingen sluiten. Er waren teveel vermoedens van corona en dus wou mijn directie geen risico's nemen. Ze bracht dokters naar onze school en deed warme oproep zodanig dat iedereen zich zou laten testen. Aangezien ik een plichtsbewuste jongen ben en mama een beetje overdonderd was van het nieuws gingen wij de dag erna mij laten testen. Mama vond dat mijn school erg creatief was want we kregen een stempel op ons hand, een goed-gedaan-banaan als beloning en alle juffen/meesters waren er om ons te bedanken. In afwachting van mijn resultaat bleef ik dus thuis ... net zoals de hele school. 
Mijn testresultaat was negatief wat dus positief nieuws is. Die dokters maken het wel wat ingewikkeld, maar dit zorgde ervoor dat ik de week erna wel terug naar school kon. Van onze twee eerste leerjaren waren er in totaal 3 kindjes aanwezig. Je kon enkel naar school komen als je een papier kon afgeven dat je al eens corona had gehad. Ik heb deze zomer goed afgezien van dat beestje dus ik mocht nu even in "noodopvang" op school. Mijn andere vriendjes moesten in quarantaine en mochten dus niet uit hun huisje komen. Ik mag dan van "geluk" spreken... 
Mijn hobby's gaan gewoon wel nog door - zo kan ik mij in het weekend goed uitleven : trampoline, turnen, zwemmen en Chiro.
Het voorlaatste weekend van december moest mama nog wat kerstshoppen en dus trokken we met papa zijn bus/boot (eigenlijk is het gewoon zijn auto) naar Antwerpen. Mits de mannen onder elkaar bier waren gaan proeven, kwam mimi mee. Op de winkelstraat was een Studio gebouwd met een verhaal van Maya de Bij dus bestelde mama tickets om daar naar een licht-show te gaan kijken. Mama zou zeggen dat het interactief was: maw we moesten fysiek meedoen: handen klappen om te vliegen, springen van bloem tot bloem, .... . 
Op een zondag naar Antwerpen gaan blijkt geen goed idee want het werd heel erg druk : er kwamen heel veel mensen winkelen en ik hoorde mama zeggen dat er zelfs mensen van een ander land naar daar kwamen omdat hun land op slot zit. Mama was in ieder geval blij want ze vond 4 dezelfde pyjama's voor ons allemaal om op Kerstavond gezellig aan te doen. 
De Kerstvakantie begon een week vroeger en dus ging ik met papa naar de cinema. Volgens de grote mensen om dat virus te laten afkoelen, maar persoonlijk heb ik zo'n afkoeling niet nodig. Ik ga veel te graag naar school. Maandag ging papa en ik naar de film Encanto kijken in de cinema waar ik zo in opging dat ik de komende weken die herhalend bleef kijken.
De volgende dag papa en ik naar de kapper kwestie van een mooi kapsel te hebben voor de feesten.
Op vrijdag 24 januari moest mama werken en dus maakten wij het gezellig op Kerstavond: allemaal dezelfde pyjama aan, gezellig dineren, wat later in bed, ... . Op de eerste Kerstdag gingen we naar mijn nichtjes om daar Kerstmis te vieren. We kwamen gelukkig niet in pyjama aan maar deden netjes onze feestkleren aan. De dag erna kwamen oma en opa Kerstmis vieren bij ons thuis. Wat een primeur. We wonen al 4 zomers in ons huis en nog nooit eerder vierden we Kerstmis bij ons thuis. Dat heeft wel zn voordelen; gezellige vuurkorf buiten, onze tafel versieren, ... . 
De laatste week van december moest mama ook nog werken. Papa bleef bij mij en Oskar thuis en dus namen we de kans bij oma Heusden onze nieuwjaarsbrief te gaan voorlezen. Op mama haar vrije dag gingen we dan met ons 4 lekker gaan zwemmen en in de namiddag ging ik met mama naar haar beste vriendin. 
Mama moest ook op de laatste dag van het jaar werken en 'savonds kwamen vrienden van mama om "gelukkig nieuwjaar" te zeggen om middernacht. Als wij al slapen want zo een nieuwe dag start in het midden van onze nachtrust. Ik had hierdoor wel een vriendinnetje om samen te spelen en mijn nieuwe Nintendo Switch te gebruiken.

Oskar: 
De laatste volledige maand van mijn carrière als peuter bij de onthaalmoeder gaat van start. Ik merk er zelf niks van wat er mij wachten te staat want ik voel me ook gewoon veel te goed bij hun, mijn tweede thuis. 
Deze maand is een drukke maand met veel feesten, maar ik ben te klein om daar bij stil te staan. Je moet mij niet vragen waarom ik deze maand minstens 10 pakjes / enveloppen zou openen, maar het scheuren van al dat papier vind ik wel leuk. 
Mijn zindelijkheidstraining wordt verder gezet maar het gaat niet zonder slag of stoot. Papa heeft schrik dat ik niet proper geraak tegen dat ik aan mijn schoolcarrière begin. Tja, wat wil je dat ik zelf zeg? Ik ben een aantal maanden jonger dan grote broer om naar school te gaan en misschien is mijn kleine lijfje er gewoon nog niet klaar voor. We blijven oefenen en geven het alle kans : veel op potje gaan, enkel pamper aan om te slapen of als ik moe ben, ... . 
Ik hoor iedereen ook spreken over mijn haar. Dat groeit... dat is een feit en het blijft maar groeien. Er is een kamp "wanneer ga je ermee naar de kapper?" en een kamp "laat het maar groeien". Mama maakt er zelfs grapjes om. Als zij haar haar brusht , zit ik er graag bij (dat deed ik als baby ook; waarschijnlijk door het eentonige geluid). Mama geeft me dan al haar borstels waarmee ik aan de slag ga in mijn eigen haar. Deze keer kreeg ik ook het zakje van de accesoires en ik kreeg een speld in mijn haar waarmee ik een palmboompje op mijn hoofd had. Zo trots als een pauw loop ik naar de keuken "kijk papa, ikke mooi haar" , maar papa stuurde me zonder speld in mijn haar terug naar de badkamer. Het blijft dus een kwestie wanneer de dag komt dat ik naar de kapper ga...