Januari 2022

Viktor: 

De eerste dag van het jaar verloopt voor mij in volle spanning want morgen is het zo ver... Mama en papa hadden eerder wat rust nodig want ze vertelden dat ze nog even doorgefeest hebben op het nieuwe jaar. :-) Wie kan uitgaan, kan opstaan - zou mamy gezegd hebben. 
Traditiegetrouw blijf ik de nacht van de 1ste op de 2de januari slapen omdat ik dan samen met opa wakker wordt, die dan ook jarig is. Ik deel mijn verjaardag met opa Zaventem en dat is toch wel iets uniek. Mits er door de corona niet zo veel open is, had mama een leuk idee om samen met hun te doen buiten: Dino Lights Festival in Planckendael. Heel het park was super mooi verlicht met dinosaurussen, lichtspektakel, ... . Hierna gingen we naar huis en werd ik nog getrakteerd op lekkere frietjes. Ik kan het niet beter treffen. 
Op zondag 2 januari ontbijt ik dus in Zaventem en zingen we gezellig onder ons 3. Een donut met een kaars erop zorgt al voor de juiste feeststemming. Tegen 11u kwamen ook mama, papa, Oskar, peter, tante Sophia & Lyam om mee te vieren. Er werden nog meer cadeau'tjes uitgedeeld want peter had geen Kerstmis met ons gevierd door ziekte van Lyam. Het was dus weer even wat druk voor mij. Als de 2 kleinste monstertjes zijn gaan slapen, wordt het voor mij al iets rustiger. 'sAvonds ga ik gelukkig gepakt en gezakt terug naar huis om terug in mijn eigen bedje te slapen. 
De tweede week van de Kerstvakantie had mama verlof en dus bleef ik met haar thuis. Mama wou werk maken van ons speelgoed: AL het speelgoed in ons huis verzamelen en sorteren. Ik maakte met 3 stapels: houden, aan de kringloopwinkel schenken of verkopen. Het leuke deel was : als er iets verkocht wordt, dan zouden de centjes voor ons zijn en hiermee zouden we nieuw speelgoed mogen kopen. 
Op woensdag 5 januari gingen we naar mamy om ook daar onze Nieuwjaarsbrief voor te lezen. Het was al een tijdje geleden dat we daar naartoe waren gegaan en dus had mamy veel lekkers voor ons voorzien: chocomelk, donut, ... . Na een kort maar leuk bezoek gingen we terug naar huis om kleine broer op tijd in bedje te steken. 
Op maandag 10 januari mocht ik dan na 3 weken vakantie eindelijk terug naar school. Voor mij een bijzondere dag want ik stapte niet alleen naar school, maar kleine Oskar ging mee. Dat bracht mij veel verantwoordelijkheid als grote broer: hij wilt enkel naast mij in de bus. Oskar maakt dat duidelijk door heel de bus bij elkaar te wenen, roepen, ... . Wat een liefde voor elkaar. 
Op woensdag 19 januari 2022 ging ik dan voor mijn eerste Covid-19 vaccin. Alle grote mensen zijn al meer dan éénmaal gevaccineerd en ik wou al heel lang dit prikje. Ik heb ondertussen al corona gehad, maar mama zei dat als ik het nòg eens zou krijgen, dat ik dan minder ziek zou zijn dan deze zomer. Mama reed naar het vaccinatiecentrum door het sportpark, wat blijkbaar niet de officiële weg was. Gelukkig bracht een golfkarretje (samen met andere kinderen mama's) ons naar de juiste plaats. In het vaccinatiecentrum zelf kreeg ik een helium ballon, een super zachte sjaal die ik op 10 verschillende manieren kan aandoen, een dikke duim, ... Oh ja en natuurlijk ook een prikje in de arm. De mevrouw die het prikje gaf zei dat ik binnenkort nog eens moest terugkomen voor mijn tweede dosis. Ik denk dat ik maar eerst even afwacht om te zien of ik ziek wordt van deze prik. Wat een enthousiaste dame. :-) 
Die avond zelf kregen we een mail van school dat de noodremprocedure was opgestart omdat er meer dan 4 kindjes besmet waren met corona. Zo jammer want ik was nu het best beschermd tegen dat beestje. Ik zou gelukkig maandag wel al mogen terug komen naar school. Donderdag gingen we dan ondanks de quarantaine toch naar mijn NKO arts. Ik had zelf geen symptomen en dus waagde we onze kans in mijn ziekenhuis in Mechelen. Ik kreeg al 3 maanden een neusspray voor het slapengaan ter preventie van .... De rest vulde de dokter aan maar dat is dokterstaal. We gingen met een goed rapport naar huis: de buisjes zijn er allebei uit en dus geen neusspray meer, maar ook geen vervolg afspraak meer. We zijn nu verlost van de vele oorontstekingen. 
De rest van de quarantaine bleef ik wel netjes binnen: geen trampoline les, geen turnles, geen Chiro, ... . Het werd dus een heel rustig weekend thuis. 
De laatste week van januari gebeurde er niets speciaal: terug naar school na een week quarantaine, pedagogische studiedag dus 1 dag geen school en dan terug een weekend gevuld met mijn hobby's. 

Oskar: 
Net voor ik aan mijn effectieve schoolcarrière begin, wou mama en papa me toch nog een beetje laten spelen bij Heidi & Hanneleen. Zo konden ze maximaal van mijn charmes genieten en kon ik het afscheid echt op de laatste dag vieren. Stiekem was dat gewoon omdat mama en papa het een beetje moeilijk hebben met deze volgende stap. 
Er is geen ontkomen aan... Die eerste dag op school. Mama en papa brachten me netjes naar school zonder tranen. Ik moet toegeven dat ik ze niet gezien heb want ik werd aan de poort gezet en het ging allemaal zo snel. Mama en papa gaven broer een kus en ook die verdween in de verte. Aan de poort was er een juf die mijn handjes vroeg waar ze dan een gel opspoot die ik in mijn handen moest inwrijven. Broer zal me daar wel veel meer over kunnen vertellen mits hij al veel langer naar school gaat dan ik. Na school stond mama me flink op te wachten. Ik had niet geslapen en het zou uit de volgende weken ook blijken dat de slaapklas niets voor mij is. Er wordt mij wel nog een rustmomentje aangeboden want in het weekend slaap ik gemiddeld nog 2 à 3 uur in de namiddag. Ik zeg dan aan mama : "okka wakker schoenen aan" , maar blijft herhalen: "neen Oskar slapen, ogen toe". Zeg nu zelf, zou jij slapen als je alle andere kinderen leuk hoort spelen? Dat liedje zal snel gedaan zijn. 
Voor naar school te gaan krijg ik telkens lekkere boterhammen mee, fruitje en een koekje. Meestal hangt er aan mijn boekentas ook een plastic zakje met kledij van mijn ongelukjes. Als ik niet slaap, ben ik natuurlijk te moe om ook mijn blaas netjes op te houden. Gelukkig steken mama en papa regelmatig onderbroekjes, kousen en jogging in mijn boekentas. Ik lijk elke keer wel op reis te gaan. Zo'n dag op school is ook een heel avontuur. Soms moet ik met de bus naar de opvang 'savonds , soms word ik 'smorgens afgezet op de opvang, soms verschijnen de grootouders aan de schoolpoort, ... . Heel gek om daar routine in te vinden. Hoe dan ook geraak ik altijd thuis, waar ik dan meteen mijn Bumba / tutje opeis na een volle dag op school.