Juni 2021

Viktor: 
De laatste maand van het schooljaar gaat in en dat voel ik zelf: ik word erg nerveus, ben de school beu, ... . Tijdens de laatste weken staat de focus ook minder op leren, maar maar op spelen. Ik wil eigenlijk net wél leren. Gelukkig ben ik al een dagje naar het eerste leerjaar gegaan om te proeven van de klas en de juf. Niet letterlijk want dat zou Juf Donna niet leuk vinden. Ik was wel even verbaasd want in het eerste leerjaar is er nergens een speelhoekje, enkel maar banken en stoelen. Dat moet een serieuze boel worden volgend jaar. 
Mijn school hield ook een aangepast feestje om het einde van de kleuterschool te vieren. Ik mocht stappen door een erehaag en op een rood tapijt. Ik kreeg allemaal kleine cadeau'tjes mee naar huis en zelfs kinderchampagne. :-) Echt fijn gedaan ! 
Het waren deze maand de laatste turn- en zwemlessen. Aangezien ik maar om de twee weken ging zwemmen, blijf ik zitten in hetzelfde groepje van de zwemles. Ik kan daar erg boos en verdrietig om doen, maar mama vindt het helemaal niet erg. We proberen het in september opnieuw en hopelijk mogen we dan terug élke week gaan. 
Ik ga nu elke week naar mama haar ziekenhuis om daar een dokter te zien die heel veel weet over mijn blaas. Ik draag jammer genoeg nog steeds een pamper 'snachts en die is ook heel vaak heel vol; soms zijn zelfs mijn pyjama's en onderlakens nat. Er zijn wel enkele valkuilen: ik drink erg veel, ik slaap erg diep s'nachts en ik ga te weinig naar toilet. Het was dus tijd om daar wat verandering in te brengen. We hebben een tijdje een plaskalender moeten bijhouden en hierdoor hebben we kunnen zien dat dé oplossing zou zijn: een plaswekker. De uitleg over de wekker kregen we bij de dokter van mijn pipi. Die gaf mij 3 kalenders mee en een beloningssysteem. Het zou heel even erg intens worden voor mama en papa. De eerste week liep het een beetje fout met de plaswekker, dus werden we onnodig erg veel wakker. Ik durfde zelfs niet meer gaan slapen en had zelf een oplossing bedacht: ik zou voor de rest van mijn leven slapen op de wc, maar dat leek mama en papa geen idee. Na enkele weken leek het écht de goeie richting uit te gaan. Wat zou het zo fijn zijn om zonder pamper te slapen. 
Over slapen gesproken: ik ging na hele lange tijd terug bij mamy nog eens slapen. Ik had haar voor Kerstmis een cadeau gegeven: een bioscoopbezoek mét popcorn. Dus maakten we hier snel gebruik van, want ook de cinema's waren eindelijk terug open. Mamy maakte het super gezellig met aperitief-pizza en lekkere spaghetti. Ik kreeg in de Cora ook een nieuw oefenboekje en stiften die ik met broer zou moeten delen ;-) Wat was ik weer lekker verwend. De volgende ochtend neemt mamy mij mee voor een wandeling met Racky terwijl mama zich aan het douchen is. Na de sleepover was het tijd om te gaan spelen bij mijn nichtjes. Ook hier moesten de papa's en opa's gevierd worden natuurlijk. 
De dag erna had mama een gesprek met de juf en ook dit laatste oudercontact verliep vlekkeloos. Toen mama klaar was met bellen, kreeg ik een dikke knuffel en kus. Ook broer die er niets van begrijpt, kwam me knuffelen. 
Tijdens het laatste weekend van het schooljaar moesten we de tuin zomerklaar maken en dus kwam opa Haacht helpen de tuin. De hele dag hebben ze alles gesnoeid, gras afgereden, ... . Een gewone dag thuis dus, maar de dag erna was wel leuk: we gingen met zn allen een hele dag naar Plopsa Coo om te vieren dat ik naar het eerste leerjaar mag. Ik heb me daar goed uitgeleefd. Jammer dat een plotse regenbui ons naar huis stuurde anders had ik elke attractie nog eens kunnen doen. Ik durf al in een grote mensen rollercoaster. Ik gil erop los wat nu wel mag op een achtbaan. Het bleek dat ik zelfs nog luider gilde als ik mijn beide handen in de lucht hield. 

Oskar: 
Het eerste weekend van juni is het tijd om de papa's te vieren. Ik probeer papa elke dag al een dikke knuffel te geven en hem uit zijn bed te krijgen om samen met mij aan de dag te beginnen. Maar 1 dag in het jaar staan ze extra in de verf. We gingen hiervoor naar Zaventem want ik zou opa ook een dikke knuffel kunnen geven en mijn neefje Lyam zou ook komen spelen. Toen wij allebei ons dutje deden, hadden de grote mensen beslist om naar de kermis te gaan. Ik was amper wakker geworden dat we in de auto zaten onderweg naar de kermis. De muziek stond oorverdovend luid en dus kroop ik elke keer in iemand anders zijn armen. Gelukkig gingen we erna iets veel leukers doen: oma Zaventem verkondigde het beste ijssalon aan van de buurt. Alleen daarheen. In iemand zijn garage stonden de lekkerste combinaties qua smaken van ijs.
De laatste week van de maand kreeg ik een virus die me ziek maakte. Ik kreeg koorts, at niets meer en deed opeens geen kaka meer. Neen, geen corona, maar gewone buikgriep had me te pakken gekregen. Op de 3de dag ziek zijn waren oma en opa toch bezorgd en gingen ze met mij naar de huisarts. .... Door de buikgriep waren mijn vorige klachten (constipatie, reflux, ...) terug naar boven gekomen. Mits de medicatie hiervoor gestopt waren, was mama opeens verplicht terug naar de apotheek te gaan. Ze kreeg daar ook doorschijnende snoepjes, genaamd zetpillen, die ze probeerde in mijn poep te stoppen. Ik had natuurlijk de kracht om ze na 5 minuten terug in mijn pamper te duwen. Na 3 wondersnoepjes deed ik toch enkele stoelgang. Ik kreeg als extra onderhoud terug poeder in mijn flesjes 'smorgens en 'savonds. 
Voor de tweede Vaderdag gingen we naar mijn nichtjes en daar aten we lekkere BBQ. Papa maakte lekkere fruitsla die we met zn allen smulden in de namiddag. Ik heb daar niet zo veel geslapen en dus gingen mama en papa op tijd met mij naar huis. De volgende was het alweer "school" voor mij ook; want gaan spelen bij de onthaalmoeder is ook voor mij erg vermoeiend. 
Mijn grote broer gaat naar het eerste leerjaar en dus gingen we dat vieren met een dagje naar Plopsa Aqua. Ik was nog wat sufjes van ziek te zijn en dus deed ik maar enkele attracties mee. Mama en papa stapten met mij rondjes in het pretpark in de hoop mij te laten slapen, maar al die gillende kinderen rondom mij was toch leuker dan mijn buggy. Op het einde van het dagje pretpark werden we getrakteerd op lopen door het water, maar toen bood de dag ons teveel water aan: een heuse regenbui deed ons lopen naar de auto. En dus vertrok de auto naar huis ! Gedaan met de pret. ;-)