Maart 2021

Viktor:
Tijdens de eerste week van maart was mama ziek thuis. Na een weekje vakantie waarin ik met een kriebelhoest zat, heb ik mijn vuile beestjes aan haar doorgegeven. 
Ook Oskar werd daarna ziek. En ik maar flink naar school gaan... 
Tijdens het tweede weekend van maart gingen mama en papa naar andere huisjes kijken. Ik vraag al een tijdje een zwembad in de tuin en ook opa Zaventem is nog niet begonnen aan de glijbaan van uit mijn kamer tot in het zwembad. Er is dus nog werk aan de winkel met andere woorden. Aangezien door de corona het allemaal wat strenger is, mochten enkel mama en papa binnen in de huisjes. 
Oskar en ik mochten een hele dag bij mimi en opa gaan spelen. Wat fijn ! :-) 
Op zaterdag 13 maart werd mamy 80 jaar. Zo een speciale verjaardag laten we niet voorbij gaan zonder feest! We hebben mamy uitgenodigd om bij ons thuis fijn te komen dineren. Mama en ik gingen ze afhalen aan het station in Aarschot. Een trein maakt toch wel wat lawaai en ik ben o zo gevoelig aan mijn oren dus deed ik ter bescherming mijn kap op mijn hoofd. Eenmaal thuis hebben we speelgoed gekregen van Nonkel Franky en dat hebben we meteen uitgetest. Iets nieuw in huis trekt natuurlijk altijd aan! De dag kon niet stuk want er kwam ook aperitief, lekker eten en cupcakes die mama had laten maken bij een bakker. Zo mooi versierd ! Het had ons allen deugd gedaan om elkaar nog eens te zien. 
Nu kon ik uitkijken naar het volgend weekend: mijn nichtje Kara zou komen slapen. :-) Maar ook hier stak corona weer een stokje voor.. Er waren heel wat vieze beestjes op Kara haar school en dus mocht Kara enkel naar school én naar huis, alleen niet naar ons thuis. Erg teleurgesteld door dit feit ! Gelukkig hebben mama en papa me een beetje verwend dat weekend: aperitieven onder ons drie, twee keer filmavond, ... . 
De laatste week voor de Paasvakantie weer een uitzondering: geen school, enkel opvang. Mijn prille leven bestaat enkel nog uit aanpassingen, anders dan anders, ... . Ook de turnlessen werden opnieuw geannuleerd. Hopelijk brengt de volgende maand, april genaamd, terug wat meer leuke dingen op mijn agenda.

Oskar:
De derde maand van het jaar en ook de maand waarin een nieuw seizoen begint. Na de Krokusvakantie kreeg ik de microben van Viktor. Ik heb hem de hele week tijdens de vakantie horen hoesten en ook mama was opeens thuis met een keelontsteking viraal. Zij mocht gewoon thuis uitzieken en had opeens geen stem meer. Mits mama belt op haar werk met andere mensen, kon ze daar weinig gaan doen.
Zo'n weekje alleen thuis leek me maar eenzaam, dus wou ik haar op mijn beurt vergezellen. Woensdag als ik door mimi en opa werd opgevangen was er nog niks aan de hand; enkel 'savonds wat koorts. Donderdagochtend hebben de microben mij dan echt goed te pakken gehad: de koorst bleef stijgen. De nacht van donderdag op vrijdag verscheen er zelfs 40,6* op de thermometer. Ik heb die nacht ook heel raar geslapen: nachtmerries, ijlen, roepen, snel ademen, .... . Mama en papa hebben dan besloten de grotere middelen in te grijpen: tijd voor antibiotica. Oma en opa Zaventem kwamen vrijdag mij wat extra steun geven. Ik was zo vermoeid dat ik zelfs uitzonderlijk in de voormiddag ook twee uur sliep. Aan mijn mama blijven hangen; letterlijk en figuurlijk was mijn geneesmiddel: liefde met hopen! 
De volgende week kon ik terug naar Heidi & Hanneleen, maar ook door heb ik duidelijk nog wat extra liefde nodig. Ik genees door flinke dutjes in de namiddag te doen. 
Ik zou de laatste maanden tot mijn 2 jaar door een "mentale sprong" gaan en dat wordt nu wel al wat aangevoeld ; er komt terug scheidingsangst naar boven. Als ik word afgezet bij de onthaalmoeder, begin ik terug te wenen. Heel lang duurt dat niet, maar ik besef nu goed dat ik alleen "achterblijf" bij mijn vriendjes van de onthaalmoeder. Ook thuis ben ik niet graag alleen in een ruimte, dus ik volg altijd mama erg goed op de voet.
Ik ben ook erg kapoen de laatste tijd: ik probeer uit te testen hoe ver ik kan deugeniet zijn. Mama doet 'smorgens regelmatig crème op onze wangetjes om ons te beschermen tegen de kou. Nu dacht ik dat mama een plekje was vergeten, dus ben ik zelf terug de dikke Nivea pot gaan zoeken en heb ik me volledig uitgeleefd. Alleen is mijn fijne motoriek niet zo goed: maw alles zat vol ! Mijn handen, nek, hoofd, tshirt, ... . Grappig om te zien want ik hou mijn lach en schattige ogen in voorbereiding zodanig dat niemand kwaad kan worden !